نخل باغ دل امیر گل رخ نسرین عذار
کز خط او داشت خجلت سنبل اندر بوستان
از سموم مرگ چون گل برگ پژمرده شده
خط نو بود اندکی پیرامن رویش عنان
از اجل مهلت اگر می یافت تا سال دگر
آن زمان تاریخ او می شد امیر نوخطان